وقتی بدن ویتامین کم می آورد

ویتامین ها نقش حیاتی برای سلامت انسان داشته و وجود آنها در بدن برای ادامه بقا لازم و ضروری است. ویتامین ها به دو گروه تقسیم می شوند؛ برخی محلول در آب و برخی محلول در چربی هستند. از طرفی بهترین راه دریافت این ترکیبات موثر رعایت تنوع و تعادل در برنامه غذایی و استفاده مناسب از تمام گروه هایی غذایی به ویژه میوه ها و سبزیجات است. کمبود ویتامین ها در بدن، علائم متفاوتی ایجاد می کند که گاهی بسیار خفیف و گاهی خطرناک و غیرقابل جبران است. از این رو می توان به نقش حیاتی آنها پی برد. نشانه های کمبود، با توجه به نوع هر ویتامین در نقاط خاصی از بدن ظاهر می شوند. 

ویتامین A 

ویتامین A در کبد ذخیره می شود و کمبود آن در مدت زمان کوتاه، عارضه ای ایجاد نمی کند چون کبد در مواقع ضروری مقادیر زیادی از آن را برای استفاده بدن آزاد می کند. برخی از بیماری ها مثل اختلالات جذب و اسهال چرب باعث می شوند، کبد نتواند میزان کافی از این ویتامین راجذب کرده و در نتیجه فرد دچار علائمی از کمبود این ویتامین می شود. این علائم عبارت اند از اختلال در بینایی و شب کوری، اختلال باروری به ویژه در جنس مذکر، سقط خود به خود، کم خونی و اختلال در سیستم ایمنی. 

ویتامین D 

ویتامین D توسط نور خورشید در بدن ساخته می شود و در مناطقی که نور خورشید کمتر به زمین می تابد، کمبود این ویتامین بیشتر مشاهده می شود و با علائمی مثل پوکی استخوان در بزرگسالان و نرمی استخوان در کودکان در حال رشد بروز می کند. براساس آخرین تحقیقات، این ویتامین در پیشگیری از ابتلا به افسردگی و برخی از سرطان ها موثر است. همچنین نقش ویتامین D در پیشگیری از ابتلا به بیماری ام اس هم از دیگر نتایج این تحقیقات است. 

ویتامین E و K 

اگرچه کمبود ویتامین E و K چندان شایع نیست اما عوارضی از کمبود این دو ویتامین در مواردی که این کمبود، شدید باشد، گزارش شده است. این نشانه ها عبارت اند از اختلال در انعقاد خود و شکستگی های استخوانی. درخصوص کمبود ویتامین E هم می توان به اختلالات عصبی، عضلانی و تولید مثل اشاره کرد. 

ویتامین های گروه B 

ویتامین های گروه B اهمیت بالایی در حفظ انرژی بدن دارند اما این ویتامین در بدن ذخیره نمی شود و تامین آن از طریق موادغذایی ضروری است. البته ویتامین B12 تنها ویتامین گروه B محسوب می شود که دارای ذخایر کبدی برای تامین نیازهای بدن به مدت 5 تا 7 سال بوده و تنها در گیاه خواران مطلق، کمبود آن به چشم می خورد. 

ویتامین B1 

ویتامین B1 یا تیامین از آن دسته ویتامین هایی است که کمبود آن در بدن با نشانه های ظاهری در پوست همراه است. این ویتامین نقش بسیار مهمی در تولید انرژی ناشی از مصرف غذاها در بدن دارد. از دیگر علائم کمبود آن می توان به بی اشتهایی، کاهش وزن و علائم قلبی و عصبی اشاره کرد. 

ویتامین B2 

ترس یا حساسیت نسبت به نور (فتوفوبیا)، سوزش، خارش و اشک ریزش چشم، کاهش شفافیت بینایی و درد و سوزش لب ها و زبان از جمله مهم ترین نشانه های کمبود ویتامین B2 است. در مواقعی که شدت کمبود ویتامین بالا باشد، بروز مشکلاتی مثل شکاف و ترک خوردگی لب، شکاف در پوست گوشه دهان و شقاق گوشه لب ها، ضایعات پوستی، زبان متورم ارغوانی و افزایش رشد مویرگ های اطراف قرنیه چشم نیز دیده می شود. 

ویتامین B3 

وقتی این علائم را در بدن خود مشاهده کردید، امکان دارد به کمبود ویتامین B3 مبتلا شده باشید: ضعف عضلانی، بی اشتهایی و سوء هاضمه و ضایعات پوستی. این کمبود با تغییرات پوستی نیز بروز می کند به این ترتیب که نواحی از پوست که در معرض نور آفتاب هستند (دست ها، بازو، گردن و پاها) دچار ترک خوردگی، تیرگی رنگ و درماتیت پوسته ریزی کننده خواهندشد. حتی گاهی کمبود نیاسین سیستم عصبی را هم درگیر می کند که اغلب با نشانه هایی مثل گیجی و منگی، التهاب عصبی و تغییرات دستگاه گوارش به شکل تحریک پذیری و التهاب غشای مخاطی دهان و لوله گوارش همراه است. 

ویتامین B6 

ویتامین B6 در بدن نقش مهمی داشته و کمبود آن موجب مشکلات پوستی و عصبی در فرد می شود و زمانی که بدن فرد این ویتامین را به میزان کافی ذخیره نکرده باشد، دچار علائمی مانند ضعف، بی خوابی، نوروپاتی محیطی، التهاب زبان، التهاب حفره دهان و اختلال ایمنی سلولی خواهدشد. شاید تعجب کنید اما کمبود ویتامین B6 در درازمدت می تواند فرد را مبتلا به بیماری صرع کند. البته خوشبختانه درمان با پیریدوکسین یا پیریدوکسال فسفات کمک کننده است. 

فولات 

کمبود فولات یا ویتامین B9 منجر به بروز کم خونی در بدن شده و بررسی ها نشان می دهند که عدم مصرف این عنصر حیاتی در دوران بارداری می تواند جنین را به نقایص سیستم عصبی مبتلا کند، زیرا در صورت بروز این کمبود هنگام بارداری، لوله عصبی جنین به صورت کامل تشکیل نمی شود و سلامت جنین به خطر می افتد. با این حساب توجه به مصرف کافی این ویتامین در تمام خانم ها به ویژه در سنین باروری ضروری است. 

ویتامین B12 

یکی از عوارض مهم عدم مصرف ویتامین B12 ایجاد عارضه کم خونی است که همین امر زمینه ساز بروز مشکلات عصبی و استرس های مزمن را نیز فراهم می کند. بدنیست بدانید بی حالی و خستگی زودرس در افراد می تواند یکی از دلایل کمبود این ویتامین باشد. 

ویتامین C 

اگر می خواهید کمبود ویتامین C بدن تان را رفع کنید، سراغ مصرف ترکیبات طبیعی حاوی این ویتامین بروید، زیرا کمبود این ویتامین نه تنها شما را مدام به انواع سرماخوردگی دچار می کند بلکه ممکن است به بیماری اسکوربوت هم مبتلا شوید. همچنین حذف ویتامین C از رژیم افراد سالم طی 30 روز حتی در صورت اشباع بودن ذخایر آن در بدن، علائم کمبود را تشدید می کند. بزرگسالان مبتلا به اسکوربوت ممکن است دچار تورم و خونریزی لثه، از دست دادن دندان، خواب آلودگی، خستگی، دردهای مفاصل در پاها، تحلیل عضلانی، ضایعات پوستی و تغییرات روانی مختلف شوند. از دیگر علائم کمبود ویتامین C می توان به خونریزی زیرپوستی، پیچ خوردگی شدید موها، درد مفاصل، تورم لثه، افسردگی، سندروم شوگرن (نوعی اختلال التهابی مزمن و وابسته به دستگاه ایمنی) تب و تنگی نفس اشاره کرد. 

شانس بارداری در ۳۵ سالگی، چقدر است؟

مجله پزشکی که یک مجله تخصصی درباره زنان و زایمان است و شامل مطالعات و تحقیقات کاملی از کالج سلطنتی متخصصان زنان و زایمان می باشد، بهترین و امن ترین سن مناسب بارداری زنان را ۲۰ تا ۳۵ سالگی اعلام کرده است. برخی از حقایق اعلام شده در این مورد توسط کارشناسان پزشکی به شرح زیر است: 

• بر اساس نتایج تحقیقات کارشناسان پزشکی زنانی که در سنین بالاتر از سی و پنج سالگی تصمیم به باردار شدن می گیرند به احتمال زیاد به عوارض خطرناکی مانند پره اکلامپسی، سقط جنین، تولد نارس نوزاد و بارداری خارج از رحم مبتلا خواهند شد. 

• همچنین، چون قدرت باروری تخمک در سنین بالاتر از ۳۰ سالگی در زنان کاهش می یابد در نتیجه باردار شدن آن ها هم در سنین بالاتر از سی و پنج سالگی دشوار خواهد شد. 

• امروزه اکثر زنان با تمرکز بیشتر بر روی شغل خود از ایده بارداری در سنین بالاتر از سی و پنج سالگی استقبال می کنند که این عادت نادرست می تواند مشکلات زیادی را برای آن ها هم در بارور شدن و هم در گذراندن دوران سخت بارداری به وجود آورد. 

• در صورتی که شما به عنوان یک خانم در حال برنامه ریزی برای بارداری های متعدد هستید بدانید که راه ایده آل برای داشتن چند فرزند این است که شما اولین فرزند خود را در اوایل یا اواسط ۲۰ سالگی و فرزند بعدی را در اواخر بیست سالگی و یا اوایل سی سالگی خود به دنیا بیاورید. 

بارداری زنان در سنین مختلف: 

در ابتدا به عنوان خانمی که قصد باردار شدن دارید به خاطر داشته باشید که به منظور تصمیم گیری درست در مورد انتخاب سن مناسب بارداری یک زن عواملی مانند دوره باروری، بلوغ عاطفی، ثبات شغلی، گرایش خانواده به داشتن فرزند و تامین شدن مالی خانواده باید در نظر گرفته شود. به همین دلیل در ادامه این مقاله به چند حقیقت که باید در اولویت های شما برای باردار شدن قرار بگیرند اشاره شده است که شما هم مانند سایر خانم ها می توانید از این ایده ها در تصمیم گیری و انتخاب سن مناسب بارداری خود کمک بگیرید. 

مهم ترین نکات برای انتخاب سن مناسب بارداری عبارتند از: 

• با این که سنین بین ۲۰ تا ۲۴ سالگی در زنان دوره ای است که بدن آن ها به طور کامل مستعد باروری است، اما با این حال برخی از زنان ممکن است آمادگی عاطفی برای قبول مسئولیت رسیدگی به فرزند و گذراندن دوران سخت بارداری را نداشته باشند. 

• به یاد داشته باشید که اگر یک زن همواره از ابتدای زندگی خود شیوه زندگی سالم را حفظ کرده و در تمام این دوران تغذیه مناسبی داشته باشد، برای او سنین بین ۲۵ تا ۲۹ سالگی ایده آل ترین دوره برای باردار شدن خواهد بود، چون بدن او در این دوران قادر خواهد بود تا به خوبی از عهده مسئولیت بارداری برآید. این در حالی است که در سنین بین ۲۵ تا ۲۹ سالگی، زنان دارای بلوغ عاطفی به منظور مقابله با مسئولیت های نگهداری از فرزند خود هم خواهند بود. 

• اما برخی از زنان شاغل که بیشتر از هر چیز به شغل خود اهمیت می دهند، اوایل سی سالگی را برای داشتن دوران بارداری سالم مناسب تشخیص می دهند. 

• به یاد داشته باشید که دیابت بارداری در میان زنانی که در سنین بالاتر از ۳۵ سالگی حامله می-شوند، یک نگرانی جدی است، چون با توجه به وزنی که بدن این زنان در طول چند سال گذشته به دست آورده است، بدن آن ها ظرفیت حمل جنین و گذراندن دوران سخت بارداری را نداشته و دچار مشکل دیابت دوران بارداری می شود. 

• امروزه، با این که میزان باردار شدن زنان در اوایل سی سالگی کم تر از دهه بیست زندگی آن ها است، اما باز هم به دلیل عدم ثبات مالی والدین و نداشتن توان کافی برای قبول مسئولیت رسیدگی به فرزند، میل باردار شدن زنان در بیست سالگی بسیار کم تر از دوران گذشته می باشد. 

• همچنین، به عنوان یک خانم که تصمیم به باردار شدن دارید، بدانید که بارداری زنان در اواخر دهه سی زندگی و یا اوایل چهل سالگی، احتمال روبرو شدن مادر با برخی از موانع این دوران مانند دیابت دوران بارداری و فشار خون بالا را نسبت به مادران کم سن و سال تر افزایش می دهد. 

• همچنین، به عنوان یک خانم به یاد داشته باشید که چون قدرت باروری در زنان بعد از چهل سالگی به طور چشمگیری پایین می آید، بنابراین آن ها باید تا آنجا که ممکن است با استفاده از ترفندها و راه-کارهای پزشکی، گیاهی و ورزشی بتوانند همچنان که سطح شغلی خود را بالا نگه می دارند، همزمان باردار شدن را هم تجربه کنند. 

• این نکته را به خاطر بسپارید که چون حفظ تناسب اندام در بین زنان مسئله بسیار مهمی است، بنابراین اگر شما به عنوان یک خانم برای یک داشتن یک فرزند در سنین بالاتر از چهل سالگی برنامه ریزی می کنید، بدانید که در تنظیم وزن خود هم در دوره بارداری و هم بعد از زایمان با مشکلات زیادی روبرو خواهید شد. یکی از مسائل عمده بارداری در سنین بالا، همین افزایش وزن زیاد است که با وجود آن به احتمال زیاد سناریوی باردار شدن مادران در سنین بالاتر از چهل سالگی به یک کسالت عظیم تبدیل خواهد شد. 

امیدواریم که در این مقاله، توانسته باشیم با درج مطالب مفیدی به شما در شناخت سن مناسب برای باردار شدن خود کمک کرده باشیم تا شما و همسرتان بتوانید در این دوره مهم از زندگی خود به عنوان بهترین قاضی برای زندگی خودتان تصمیم گیری های موفقی را انجام دهید. اما با این حال به عنوان یک خانم به یاد داشته باشید که تصمیم گیری در مورد بارداری هر زن به سطح راحتی و آسایش زندگی خانوادگی او بستگی خواهد داشت. 

پس این نکته مهم را به خاطر بسپارید که تصمیم نهایی این دوره از زندگی، فقط به عهده خود شما و همسرتان خواهد بود و از آن جایی که دوران بارداری، یکی از فوق العاده ترین مراحل زندگی هر زنی است، پس سعی کنید تا بهترین استفاده را از این دوران خاص ببرید. اما در نهایت خاطر نشان می کنیم که حتما اجازه دهید سن بارداری دوم شما را میزان رشد و بلوغ فکری فرزند اولتان تعیین کند، چون در غیر این صورت مشکلات زیادی برای شما و همسرتان به عنوان والدین دو فرزند کوچک به وجود خواهد آمد. در این صورت است که احتمال دارد شما و همسرتان از لحاظ جسمی و روحی خودتان را درمانده احساس کنید! 

به احتمال زیاد، برای شما هم مانند بسیاری از خانم ها استقبال کردن همسرتان از خبر بارداری شما لحظه بسیار ارزشمندی خواهد بود. این خبر علاوه بر شما و همسرتان شادی بسیاری را برای همه اعضای خانواده به ارمغان می آورد. 

اما یکی از بزرگ ترین مسئولیت های زندگی را هم برای شما و همسرتان تحمیل خواهد کرد که در طول تمام عمر بر دوش شما می افتد. بنابراین، شما به عنوان مادر نوزاد آینده نیاز به اطمینان ۱۰۰٪ از توانایی های خود و همسرتان دارید تا سفر دشوار اما جالب مادر شدن را به سلامتی بپیمایید. 

امروزه، در زندگی روزمره هر زنی اولویت های متعددی وجود دارد. قطعا هر خانمی می خواهد قبل از این که به در آغوش گرفتن فرزند خود فکر کند به یک حرفه و یا کاری مشغول شده و تمام مشکلات زندگی را به همراه همسر خود حل و فصل نماید. بنابراین، اجازه دهید تا در ادامه این مقاله به شما کمک کنیم تا جوانب مثبت و منفی باردار شدن در سنین مختلف را به طور کامل درک کنید. به عنوان خانمی که قصد باردار شدن دارید، همواره به خاطر داشته باشید که شما می توانید با درک کامل جزئیات دوران بارداری به مقدار قابل توجهی از مشکلات این دوران کاسته و به سلامتی و شادی خود و فرزندتان فکر کنید. 

سحرخیز باشیم، که چی بشه؟!

بر اساس تحقیقات تازه ی شرکت تحلیل ژنتیک 23andMe، مشخص شده است سحرخیز بودن یا شب زنده دار بودن افراد می تواند ریشه در DNA آنها داشته باشد. نتایج این پژوهش تازه که اخیراً در نیچر کامیونیکیشنز منتشر شده است، به ۱۵ نقطه ی متفاوت از مولکول DNA اشاره دارند که گفته می شود با این موضوع ارتباط دارند. محققان این پژوهش، داده های خود را از نمونه ی بسیار بزرگی مشتمل بر بیش از ۸۹۰۰۰ مشتری این شرکت در سرتاسر جهان دستچین کردند که موافقت خود را با مشارکت در این تحقیق اعلام کرده بودند. همه ی این هشتاد و نه هزار نفر، در ازای گزارشی آنلاین در مورد DNA خود، نمونه ی بزاق شان را با استفاده از کیت های نمونه برداری خانگی در اختیار 23andMe قرار دادند. 

 

مشارکت کنندگان سحرخیز بودن یا نبودن خود را نیز به شرکت مذکور اطلاع می دادند. آنگونه که مشخص شده است، اغلب مشارکت کنندگان در این تحقیق به هیچ وجه سحرخیز نبوده اند و ۵۶ درصد از افراد مورد بررسی گفته اند کاملاً شبانه به امور زندگی خود می پردازند. اما محتمل ترین کاندیدا های DNA های سحرخیز را زنان و افراد بالای ۶۰ سال تشکیل می داده اند. احتمال گزارش افسردگی، بیخوابی، و یا نیاز به بیش از ۸ ساعت خواب نیز در میان سحرخیز ها پایین تر بوده است. 

 

شب زنده دار بودن بهتر است یا سحرخیزی؟ 

با توجه به نتایج پژوهش بالا و احتمال ارتباط بین عادات خواب و ژنتیک افراد، به نظر می رسد سحرخیزی باز هم گزینه ی بهتری محسوب می شود. سحرخیز ها حدود ساعت ۹ صبح به اوج فعالیت مغزی خود می رسند. این در حالی است که زمان اوج فعالیت شب زنده دار ها ۹ شب است و این ارتباط آنها با دنیای اطرافشان را دچار مشکل می کند. از طرف دیگر تحقیقات نشان داده اند ماده ی سفید مغز شب زنده دار ها ارتباط پذیری کمتری دارد. نکته ی مهم اینجاست که این ویژگی فیزیولوژیک یکی از نشانه های مرتبط با افسردگی نیز محسوب می شود. با این تفاسیر به نظر می رسد معایب شب زنده داری از مزایایش بیشتر باشد. 

  

با غذا آب بخوریم یا نخوریم؟

 برخی ادعا می کنند که نوشیدن نوشیدنی با وعده های غذایی برای هضم شما بد است برخی دیگر می گویند آن می تواند باعث جمع آوری سموم و منجر به انواع مسائل مربوط به سلامت شود اما آیا نوشیدن یک لیوان آب با وعده های غذایی واقعاً اثرات منفی دارد؟ یا این فقط یک افسانه دیگر است؟ در اینجا یک بررسی مبتنی بر شواهد از این که چگونه خوردن مایعات همراه با غذا هضم و سلامت شما را تحت تاثیر قرار می دهد بیان می شود.

برای درک دلیل اینکه آب هضم غذا را برهم می زند آن مفید است که نخست فرایند گوارش طبیعی را درک نمایید. هضم در دهان شروع می شود به محض اینکه شما شروع به جویدن مواد غذایی کنید با جویدن می کنید سیگنال غدد بزاقی شروع به تولید بزاق، که حاوی آنزیم است می کند که به شما در شکستن مواد غذایی کمک می کند.

بزاق نیز به نرم کردن مواد غذایی و آماده سازی آن برای سفر به پایین مری و معده کمک می کند. در معده، غذا با آب اسیدی معده مخلوط می شود و یک مایع غلیظ شناخته شده به نام Chyme تولید می شود Chyme در نهایت به قسمت اول روده کوچک حرکت می کند.

در روده کوچک Chyme با آنزیم های گوارشی از لوزالمعده و اسید صفراوی از کبد مخلوط می شود این باعث شکستن Chyme شده و هر ماده مغذی برای جذب به جریان خون آماده می شود.

اغلب مواد مغذی همچنان که Chyme در روده کوچک سفر می کند از طریق روده کوچک جذب می شود فقط یک بخش کوچک باقی می ماند که وقتی به کولون رسید جذب می شود.

در جریان خون، مواد مغذی به مناطق مختلف بدن فرستاده می شود در پایان هضم پس مانده غذا ها از روده بزرگ از طریق مقعد دفع می شود. با توجه به آنچه که می خورید کل این فرایند هضم می تواند در هر نقطه از 24 تا 72 ساعت باشد.

آیا مایعات می تواند باعث مشکلات در هضم شود

بدون شک در مورد مزایای نوشیدن مایعات به اندازه کافی هر روز بیان می شود. با این حال، برخی ادعا می کنند که که نوشیدن آب در وعده های غذایی یک ایده بد است.

در زیر سه تا از شایع ترین استدلال مورد استفاده برای این ادعا که مایعات همراه با غذا برای هضم شما بد هستند. آورده می شود

- الکل و نوشیدنی های اسیدی تاثیر منفی بر بزاق دارد.

- برخی استدلال می کنند که نوشیدن نوشابه های اسیدی یا الکلی با وعده های غذایی سبب خشک شدن بزاق می شود و آن هضم غذا برای بدن را مشکل تر می کند.

- الکل باعث کاهش جریان بزاق 10 - 15 ٪ در هر واحد از الکل می شود.

آب، اسید معده و آنزیم های گوارشی

بسیاری ادعا می کنند که آب آشامیدنی با وعده های غذایی سبب رقیق شدن اسید معده و آنزیم های گوارشی شده و هضم غذا را برای بدن مشکل تر می کند.

مایعات و سرعت هضم

نوشیدن مایعات همراه با غذا سرعت خروج غذاهای جامد از معده را افزایش می دهد و لذا زمان وعده های غذایی با اسید معده و آنزیم های گوارشی کاهش یافته و در نتیجه هضم غذا ضعیف می شود. ولی هیچ پژوهش علمی آن را پشتیبانی نمی کند.

در برخی از موارد مایعات می تواند سبب بهبود هضم شود

مایعات به شکستن تکه های زیادی از غذا کمک می کند و آن را آسان تر برای پایین رفتن از مری و معده می کند. آنها همچنین به حرکت مواد غذایی کمک می کند و از نفخ و یبوست جلوگیری می کند.

علاوه بر این، معده شما آب، همراه با اسید معده و آنزیم های گوارشی را در طول هضم غذا ترشح می کند. در واقع، این آب برای ترویج عملکرد مناسب این آنزیم ها مورد نیاز است.

آب ممکن است اشتها و مصرف کالری را کاهش دهد

آب قابل شرب با وعده های غذایی نیز می تواند به شما در سیگنال های گرسنگی و سیری کمک کند. این می تواند از پرخوری جلوگیری کند و حتی ممکن است به کاهش وزن کمک کند.

علاوه بر این، یک تحقیق 12 هفته ای نشان داد که شرکت کنندگانی که قبل از هر وعده غذایی 17 اونس (500 میلی لیتر) آب نوشیدند 4.4 پوند (2 کیلوگرم) بیش از کسانی که ننوشیدند وزن از دست دادند.

تحقیقات همچنین نشان می دهد که آب آشامیدنی ممکن است سرعت سوخت و ساز شما را در حدود 24 کالری برای هر 8 اونس (500 میلی لیتر) که مصرف می کنید افزایش دهد.

بدن برای رساندن دمای آب به درجه حرارت خودش کالری مصرف می کند و این به کاهش وزن در رژیم لاغری کمک می کند. در نهایت، این مهم است که توجه داشته باشید که عمدتاً نوشیدنی شما آب باشد و نوشیدنی های دارای کالری نباشد در یک مطالعه مردمی که نوشیدنی های شیرین، شیر یا آب میوه همراه با غذا نوشیدند کالری دریافتی آنها 15/8 درصد بالاتر بود.

برخی از افراد نباید با وعده های غذایی مایعات مصرف کنید

برای اکثر مردم، نوشیدن مایعات همراه با غذا به خاطر اثرات منفی ان بر هضم غذا مناسب نیست. اگر شما از بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) رنج می برید مایعات همراه با غذا برای شما مناسب نیست.

دلیلش این است که مایعات حجم معده را اضافه می کند که این می تواند فشار معده را افزایش دهد به طور مشابه یک وعده غذایی بزرگ هم برای افراد GERD می تواند به منجر رفلکس اسید شود.

نکته:

اگر مصرف مایعات همراه با غذا برای شما دردناک است و یا شما احساس نفخ یا بدتر شدن می کنید و یا با نوشیدن مایعات قبل یا بین وعده های غذایی دچار ریفلاکس معده می شوید بین وعده ها اب مصرف نکنید در غیر این صورت، هیچ شواهدی وجود ندارد که شما باید از نوشیدن مایعات با وعده های غذایی جلوگیری کنید. توجه داشته باشید که آب بهترین است و نوشیدن آن در بین وعده هایی غذایی بستگی به احساس شما در بدتر شدن شما با نوشیدن آب همراه غذا دارد.

خواص گیاه کبر

مشخصات گیاه  کبر: 

کبر درختچه ای است خاردار و پر شاخ و برگ که اکثرا بر روی زمین گسترده شده با برگ های باریک و به رنگ سبز روشن و گل آن چهار قسمتی به رنگ سفید و بسیار معطر که وسط آن مانند مو است. میوه اش را خیار کبر می نامند و تقریبا به شکل و اندازه بلوط است. رنگ میوه آن سبز رنگ با خطوط موازی سبز و یا زرد کمرنگ است و داخل میوه آن قرمز و پر از دانه های کوچک و لزج است. 

 

 گیاه کبر علی رغم ظاهر کوچکش، ریشه بسیار محکم و طولانی با پوست ضخیم دارد که اغلب پس از خشک شدن از مغز چوبی آن جدا می شود. همچنین این گیاه ممکن است تا سی سال عمر کند.